در ادامه سلسله جلسات شرح مثنوی معنوی، دکتر محمد ابراهیم مالمیر به تشریح مبانی اندیشه مولوی پرداخت. وی ابتدا به اشعار ابتدایی مثنوی اشاره کرد که:هر کسی کو دور ماند از اصل خویش / باز جوید روزگار وصل خویش
به گزارش میلکان، دکتر مالمیر گفت برای اینکه معنای نیستان و اصل خویش در مثنوی درک شود باید نوع تفسیر او از خداوند تبیین شود.
وی افزود تفاسیر مختلف دینی و غیردینی از خداوند وجود دارد. بعضی وحیانی و بعضی عقلانی هستند و هر کدام از اینها تقسیمات دارند. به طور مثال فردوسی اندیشه دئیستی دارد و خدای بعضی مذاهب و فرق کلامی و بعضی اشراقی است ولی خدایی که مولوی به آن اعتقاد دارد تحت تاثیر عرفان نظری است و می‌توان آن را با اصطلاحات فاعل بالتجلی توضیح داد. امام خمینی هم به این نوع تفسیر از خداوند معتقد بود هر چند بعضی افراد به اتهام وحدت وجود قائلان به این نظریه را تکفیر کردند.
در بخشی از این نشست پرسشی درباره معنای دل و صاحبدلان در این بیت مولوی مطرح شد:دل نگه دارید ای بی حاصلان / در حضور حضرت صاحبدلان
دکتر مالمیر در شرح این بیت به مبانی عرفان نظری اشاره کرد و گفت دل همان قلب است که بر اساس روایت تحت اراده الهی دگرگون می‌شود. وی افزود: دو نوع تجلیات جمالی و جلالی وجود دارد. در تجلی جلال الهی سالک بیدل می‌شود ولی در تجلی جمال الهی سالک صاحبدل می‌شود.گفتنی است سلسله جلسات شرح مثنوی معنوی روزهای چهارشنبه از ساعت ۱۶:۳۰ به همت محفل ادبی بیستون و با حضور دکتر محمدابراهیم مالمیر، عضو هیئت علمی دانشگاه رازی، در کتابخانه اميرکبير برگزار می‌شود.
