استاد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه گفت: عدم بهره‌گیری کافی از تکنولوژی‌های دانش‌بنیان در کشاورزی و فرآوری محصولات یکی از موانع کلیدی در تولید پایدار است.
به گزارش میلکان، امنیت غذایی از اساسی‌ترین ارکان توسعه پایدار در هر جامعه‌ای محسوب می‌شود. این مفهوم نه‌تنها تأمین دسترسی به غذای کافی، سالم و مغذی را شامل می‌شود، بلکه به تأثیرگذاری آن بر امنیت اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی نیز اشاره دارد ،
در ایران، با توجه به محدودیت منابع و چالش‌های زیست‌محیطی، حفظ امنیت غذایی نیازمند تدابیر راهبردی و بهره‌گیری از دانش نوین است .
علی الماسی درباره امنیت غذایی، اظهار کرد: امنیت غذایی در کشور ما با چالش‌های متعددی مواجه است. از یک‌سو، محدودیت منابع آب و خاک، تأثیرات تغییرات اقلیمی و از سوی دیگر، ضعف در مدیریت زنجیره تولید و توزیع مواد غذایی، این وضعیت را پیچیده‌تر کرده است.
وی خاطرنشان کرد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، وابستگی شدید به واردات برخی از اقلام استراتژیک مانند گندم، روغن و نهاده‌های کشاورزی است که تهدیدی برای استقلال غذایی محسوب می‌شود.
استاد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در توضیح عواملی مؤثر بر امنیت غذایی در ایران به سه محور اصلی «منابع پایه تولید»، «ضعف فناوری و مدیریت» و «آلودگی‌های زیست‌محیطی» اشاره کرد.
وی کاهش دسترسی به منابع آب و خاک به دلیل خشک‌سالی، آلودگی و بهره‌برداری ناپایدار را از مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده در محور اصلی منابع پایه تولید عنوان کرد و افزود: عدم بهره‌گیری کافی از تکنولوژی‌های دانش‌بنیان در کشاورزی و فرآوری محصولات یکی از موانع کلیدی در تولید پایدار است.
الماسی تصریح کرد: استفاده بی‌رویه از سموم و کودهای شیمیایی باعث آلودگی خاک و آب شده و کیفیت مواد غذایی را تحت تأثیر قرار داده است.
نان سالم، کلید اصلی بهبود امنیت غذایی کشور
وی در اشاره به نقش کشاورزی دانش‌بنیان، تصریح کرد: کشاورزی دانش‌بنیان می‌تواند با استفاده از فناوری‌های نوین مانند: هوش مصنوعی، پهپادها، اصلاح ژنتیکی و سیستم‌های آبیاری هوشمند، بهره‌وری را افزایش داده و تأثیرات زیست‌محیطی را کاهش دهد و این رویکرد همچنین می‌تواند امکان پایش دقیق‌تر فرآیندهای تولید و توزیع را فراهم کرده و کیفیت محصولات را تضمین کند.
الماسی اضافه کرد: نان به‌عنوان اصلی‌ترین منبع تأمین انرژی در ایران، اهمیت زیادی دارد، اما متأسفانه ضعف در کیفیت گندم، آرد و فرآیند تولید نان باعث کاهش ارزش غذایی آن شده است.
استاد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه اظهار کرد: برای حل این مشکل، نیازمند آموزش و ترویج سواد سلامت تغذیه‌ای هستیم. همچنین، بهبود فرآیند تولید و نظارت دقیق بر کیفیت مواد اولیه، می‌تواند تغییرات چشمگیری ایجاد کند.
وی پیشنهاد کرد از برنامه‌های مداخلاتی که بر مبنای پژوهش‌های علمی طراحی شده‌اند، برای ارتقای وضعیت نان استفاده شود.
وی اضافه کرد: امنیت غذایی نیازمند رویکردی جامع و بلندمدت است. سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی، حفاظت از منابع پایه، بهره‌برداری پایدار از منابع طبیعی، و توسعه کشاورزی دانش‌بنیان از گام‌های کلیدی در این مسیر است. همچنین، افزایش آگاهی عمومی و مشارکت مردمی در این حوزه، به‌ویژه در مصرف بهینه و کاهش ضایعات مواد غذایی، می‌تواند نقش مؤثری داشته باشد.
