دکتر محمدرضاحبیبی هیئتعلمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه گفت:در ایران متاسفانه ساختمان از یک کالای مصرفی به کالای سرمایه ای تبدیل شده که همین عامل نظم اقتصادی را بر هم زده و بر کیفیسازی ساختمان نیز تاثیر گذاشته است.
به گزارش خبرنگار میلکان؛ حبیبی در مراسم بزرگداشت روز جهانی شهرسازی که امروز ۱۷ آبان ماه در سالن همایش های اتاق بازرگانی به همت انجمن صنفی کارفرمایی مهندسین شهرسازی استان کرمانشاه با حضور استاندار کرمانشاه، معاون اقتصادی استاندار، رئیس خانه صنعت و معدن جمعی از اساتید، مدیران، فعالان حوزه شهری و دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته شهرسازی برگزار شد افزود: ساختمان به عنوان سرمایه ملی در اختیار مالک است سرمایهای که دیدهبان آن مردم هستند.
وی که در خصوص آسیب شناسی در حوزه ساختمان و شهرسازی سخن میگفت، خاطرنشان ساخت: در تمام دنیا مدیر تولید باید صاحب پروانه باشد ولی متاسفانه در صنعت ساختمان اینگونه نیست. اصناف و سازمانهای دیگر در این مورد ورودهای ناشیانه کرده و این سوداگری عامل انفکاک جامعه مهندسی، انبوه سازان و اصناف شده است.
این هیئتعلمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه افزود: متاسفانه سوداگری بر کیفیت مصالح نیز تاثیر میگذارد سوداگر با تاکید و توجه به ظاهر فریبنده ساختمان ویژگیهای مهم مصالح که در تعریف علم آمده همچون استحکام،ایمنی، تطابق با محیط زیست و قابل بازیافت بودن غفلت میورزد و باعث ضعف در این قسمت میشود.
حبیبی عدم توجه سوداگران به بحث زلزله را یکی دیگر از آسیبهای این حوزه عنوان کرد و گفت: جایی که در اسکلت ساختمان باید بیشترین توجه و خرجکرد وجود داشته باشد متاسفانه اینگونه نیست و سوداگری زلزله را فراموش کرده است.
وی تصریح کرد: متاسفانه مهندسان در اجرای نهایی کار حضور ندارند این نشان میدهد ما در آموزش افراد با صلاحیت بالا ضعیف بوده و در این مورد نتوانستهایم خوب عمل کنیم.
هیئتعلمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه داشتن شهری پایدار، پویا و زنده را منوط به داشتن طرح دانست و گفت: طرح تفصیلی باید هر ۱۰ سال پویا شود در حالی که اولین طرح تفصیلی ما مربوط به سال ۶۳ بوده سال ۸۵ طرح آمایش را داشتیم و حال بعد از ۱۸ سال به تازگی طرح تفصیلی جدید تهیه می شود و این یکی از عواملی است که متاسفانه به این سیستم ضربه میزند.
وی علت عقب ماندن کرمانشاه از استانهای همجوار را علی رغم داشتن ظرفیت و پتانسیلهایی چون: آبهای زیرزمینی ،مرز ،پالایشگاه و بندر خشک را مدیریت سیار و ناپایدار، بروکراسی غلط اداری چون نهاد ناکارآمدی چون شورای شهر دانست که شاید حذف آن در استان بسیار به نفع کرمانشاهیها باشد.